اكثر ما براي جواب دادن به اين سئوال احتياج به فكر كردن نداريم و جوابش را خوب مي‌دانيم!
زماني تمام زندگي و فكر و ذكر ما به نوعي در مواد مخدر خلاصه شده بود. ما هميشه يا مشغول
گرفتن و مصرف كردن آن بوديم و يا به دنبال راه تهيه‌اش مي‌گشتيم. ما زندگي مي‌كرديم كه
مصرف كنيم و مصرف مي‌كرديم كه زندگي كنيم. خيلي ساده، معتاد، زن يا مردي است كه
زندگيش را مواد مخدر كنترل كند. ما كساني هستيم كه در چنگال يك بيماري مزمن و پيشرونده
گرفتاريم و هميشه عاقبتي چون زندان، تيمارستان و مرگ در انتظارمان است
نظرات شما عزیزان:
+
| نوشته شده توسط: محمد.م
در: سه شنبه 23 خرداد 1391برچسب:,| نظرات :
|
تبادل
لینک هوشمند